BOZKIR
BOZKIR KAZASI
HUDUDU : Tul ve Arz Dereceleri ile Mesaha-i Sathıyesi
Bozkır kazası şimalen Konya vilayetinin Hatunsaray nahiyesi, şarken Karaman
cenuben Alaiye garben Seydişehir ve Akseki kazalarıyla mahdud olup arz-ı şimalinin
otuz yedi-otuz sekiz dereceleri ile tul-i şarkında yirmi sekiz-otuz dereceleri
arasında bulunmaktadır. Mesaha-i sathiyesi takriben bin sekiz yüz elli kilometre
merba’ıdır. Kazanın merkez idaresi Konya’nın kısm-ı garbisinde ve on sekiz saat
ba’de mesafede Bozkır veya Seristad kasabasıdır. Sath-ı bahriden irtifaı, bin
iki yüz altmış metredir.
Kaza arazisi üç kısma münkısım olup dağlık kısmına ‘’kazı dere’’ ova
kısmına ‘’yazı kolu’’ hem dağlık hem ovalık kısmına ’’Belviran’’ namları
verilmiştir.
DAĞLAR VE İRTİFA’LARI :
Bozkır kazsında başlıca ‘’İrvana’’, ’’Otan’’, ’’Kabakbaş’’, ’’Çoka’’, ’’Zengibar’’,
’’Setad’’, ’Kızıl giriş’’, ‘’Timurlu(tahtalı)’’ dağları mevcut olup bunlardan
İrvana dağı münhani istikametinde ve mübde-i irvana civarında müntehası dere
karyesindedir.
Otan dağı: Sath-ı mail şekilinde ak kilise karyesinden yeda ile bel kapı
çiftliğinde nihayet bulur.
Kabak baş dağı :Elmasun civarında yeda ederek (Durayda) karyesine müntehi
olup kavis şeklindedir.
Çoka dağı: Bir istikamet-i müstakımeden Taşbaşı karyesinden yeda ile
Sarıoğlan ovasına münteha olur.
Üzerinde taştan mebni kale harabeleri olan Zengibar dağı Ulupınar karyesinden
yeda ile Mürüvvetli karyesi civarında nihayet bulur. Gönye şeklindedir.
Setad dağı: Yılankavi inhinalarla Bolat kayesinden yeda ile Gezlev
karyesinde nihayet bulur. Kızıl giriş, Timurlu dağları kiçe şeklinde olup hoca
karyesi yaylasından başlayarak Dumlu karyesinde müntehi olur.
Tahtalı dağı: Kışla karyesinde yeda ile Parancık karyesi garbında nihayet
bulur. Cibal-i mezkurenin kafesi Toros silsile-i cibalinden inşaab etmişlerdir.
Dağların en yüksek irtifaları bin beş yüz-iki bin metredir.
TEŞKİLAT-I JEOLOJİYE :
İrvata, Kabaktaş, Zengibar, Setad, Timurlu, Kızıl giriş, Tahtalı
dağlarının bazı aksamı toprak olmakla beraber beyaz taştan müteşekkildir. Otan
dağı (riğ) denilen siyah kum ifraz eden adi kök mermerden teşkil etmiş olup
mezkûr taştan değirmen taşı imal ederler.
ENHÂR :
Kazada nehir itlakına şayan bir su yoktur. Yalnız (çarşamba) (Göksu) (Çökelez)
namlarıyla başlıca üç ırmak mevcut olup Çarşamba çayı on altı saat ba’dında
Peykanacak karyesinin hemen şimalinde Beyşehir kanalına karışır.
Göksu çayı kaza dahilinde on saat mesafede seyrettikten sonra Silifke
sancağına dahil olarak Akdeniz’e dökülür. Ve Çökelez suyu iki saat ba’deden
kavis şeklinde ve kazanın garp cihetinde Çarşata (Çıharşata) suyuna karışır.
Çarşata suyu ile Gökdere Mart ve Nisan aylarında taşar. Ondan sonraki
aylarda tedricen azalsa da kurumazlar.
KANAL VE KÖPRÜLER :
Konya ovası ameliyat-ı iskaiye kumpanyası tarafından mübde-i Beyşehir
kazası müntehası Konya ovası olmak üzere açılan kanalın Bozkır kazasının Akkilise
ve Saray karyeleri hududundan başlayarak Konya hududuna Şems karyesine kadar
tahminen 55 km aksamı vardır.
KÖPRÜLER :
Saray karyes civarından başlayarak Konya ovaına kadar kanal üzerinde ve
on altısı Çarşata çayı üzerinde ve yedisi Gök dere çayı ve biride ‘’Sandı’’
ırmağı üzerinde olmak üzere dahil kazada otuz sekiz adet köprü vardır.
Mevcut köprülerin tulu on beş metreden otuz-kırk metreye kadar arzları
dört metreden altı metreye kadardır. Otuz sekiz köprüden dördü taş on iki tahta
olmak üzere on altısı Çarşamba çayı ve beş tahta ikisi taş olmak üzere birisi
gök dere çayı ve beşi kargir sekizi tam kargir biri tahta olmak üzere on dört
adedi Gök suyu üzerinde ve bir adet taş köprüde ‘’Sandı’’ ırmağı üzerinde
mebnidir.
MADEN VE MEMLEHA :
Otan dağında beyaz mermer be bileyi taşı vardır. Merkez kazaya sekiz saat
mesafede bulunan kızıl giriş dağında simli kurşun madeni olup %5 nispetinde
gümüş mevcuttur. Hal-i hazırda mezkûr madenin ocağı mu’tal bir haldedir. Kazada
memleha yoktur.
ORMANLAR :
Elmasun ormanı da dahil olduğu halde tahminen bin dört yüz elli hektar
raddesinde orman mevcuttur. Üzerlerinde ki eşcar, ardıç, katran, çam, meşe, ladin,
diş budak, cinslerinden ibarettir. Çam katran ağaçlarından siyah ve sarı katran
istihsal edilip o yüzlü hayvanat için isti’mal ve meşeden imal edilip civar
kazalara ihraç edilmektedir.
NEBATÂT VE ZİRAÂT:
Ormanlarda kekik, ayrık, dağ yoncası, mantar, mazı, salep, kök boya ve
ova cihetinde dolaman ve saire Hüda-i nebatat mevcuttur. Kaza arazisinin kısm-ı
azamı kumlu, killi ve taşlıktır. Bu kısm-ı arazinin kısm-ı azamı bağdır. Zer’
olunan hububat başlıca: buğday, arpa, çavdar, mısır, fasulye, bakla, burçak, mercimek,
nohut, fenik, yonca, yulaf, kavun, karpuz, patlıcan, domates, tütün, afyon, keten,
havuç, şalgam, turp, patates, kabak gibi hububat ve sebzevattır.
Bu meyanda yalnız pamuk ‘’Belviran’’ nahiyesinin Elmasun ve Karabekir
karyelerinde ehemmiyetsiz miktarda ekilir.
HAYVANAT-I EHLİYE VE VAHŞİYE :
Hayvanat-ı vahşiyeden ayı, kurt, tavşan, tilki, sansar, porsuk, kunduz, geyik,
yabani domuz ve tuyurdan kartal, çaylak vesaire mevcuttur.
Kaza bir nahiye ve merkezden ibaret olmak üzere teşkilat-ı mülkiye
itibarıyla ikiye inkısam etmiştir.
TAKSİMAT-I MÜLKİYE : Merkez kazaya merbut kurra esâmisi
Çat Dere Sorgun
Karaca Hisar Kozağaç Akça Pınar
Karaca Ardıçlar Karin Pınarlık
Acılar Koşma Aydın Kışla
Hoca Köy Ulu
Pınar Yaz Damı
Baygan Papuşçu Elma Ağaç
Kavaklık Karabayır Hacı Yunuslar
Dumlular Kayapa Aslan Taş
Gernöy Dolçanlar Papuşçular
Yalkırca Soğucak Kiraz
Söğüt Tepelice Tepe Arazi
Hisarlık Holuslar Fakir
Ahırlı Mürüvvetli Eğiste
Gün Döğün Karaca
Kuyu Mira
İrvana Ali
Çerçi Kuru Çay
Yalhöyük Çiftlik Kayacık
Karaca Ardıçlar Sandı Öz Sağır
Kazaya merbut kurrâ :
Özgür Erdoğan Ertan
Tutlu Akkilise Balkalevi
Saray Bademli Hoyran
Sazlı Bozdam
BELVİRAN NAHİYESİNE MERBUT KURRÂ :
Kızılca kır Ali
Bey Höyüğü Koçan
Kildere Ayvalıca
Ma’kayacılar Kak
Kuzviran *Sarıoğlan Yeni Köy
Aşıklar Taşbaşı Bolat
Kürt Yelbeği Armutlu
Hamzalar Ağracı Kaya Ağzı
Durayda Kızıl
Öz
İKLİM VE MEVÂSİM :
Bozkır kazasının iklimi mutedil olmakla beraber füsul-u Erbaa tamamıyla
hükmünü icra eder.
DERECE-İ HARARET : Nesiminin Vasatı, Asgâri ve Azâmi Miktarları
İlkbaharda fevk’üs-safer on iki- on beş, yazın yirmi, sonbaharda on
sekiz, kış mevsiminde taht’üs-safer bir derecedir. Haziran ve Temmuz aylarında
hararet yirmi beş-otuz dereceye irtifa’ eder.
RÜZGÂRLAR :
Daima vüzan olan rüzgârlar Lodos ve Poyrazdır. Lodos cenuptan, poyraz
şark-ı şimaliden hubub eder. Lodos’un hububu ekseriya yağmurla neticelenir.
YAĞMURLAR VE İRTİFA’LARI :
Mahsulâtı kurutmayacak ve mümkün mertebe kökleştirecek kadar rahmet
yağar. Bir sene zarfında yağan yağmur dört yüz seksen dokuz milimetre raddesindedir.
Mart ile Mayıs nihayetine kadar nafi’ yağmurlar yağdığı vakadır. Kar ekseriya
yeşrin-i saniden Şubat’a kadar devam ederek bir buçuk metreye kadar sahn-ı
peyda eder.
KAPLICA VE ILICA : Meyâh-ı Madeniye
Kaza dahlinde kaplıca, ılıca ve meyâh-ı madeniye yoktur.
NÜFUS-U UMUMİYE : Irk ve Din Üzerine Taksimat
Kazanın nüfus-u umumiyesi elli yedi bin yüz on dokuz olup cümlesi Türk
ırkına mensup ve Müslüman’dır.
AŞÂİR VE LİSAN-I UMUMİ :
Kaza aşiret yoktur. Lisan-ı umumi Türkçedir.
TARZ-I TELBİSİ :
Bozkır’a mahsus milli bir kıyafet mevcut değildir. Bozkır kurrasında imal
edilen yünden veya kıldan bir şalvar, kuşak, cepken giyerler ve başlarında
üzerine yemeni sarılmış bir fes bulunur.
Kadınlar da başlarına fes giyerler. Derece-i servetlerine göre fesin
etrafına altın, gümüş meskûkât dizerler. Başları daima tülbentle mesturdur.
Libasları alaca ve basmadan mamul entari ile şalvardan harice çıkıklarında
beyaz patiskadan çarşaf giyerler.
TARZ-I MAİŞET VE İŞTİGAL :(Sanayi’)
Pek sadedir. Yukka ekmeği, bulgur, yoğurt, yumurta mevsimine göre kuru
veya yaş sebzedir. Ekseriyetle itibarıyla ahali zira’ ve rençbedir. Bunun
haricinde kalan ahalinin bir kısmı Aydın ve İstanbul’a giderek muhtelif
hizmetlerle meşgul olur. Bazı yünden mamul pek ibtidai bir surette dokumacılık
vardır. Dokumaların tulu dokuz-on ve arzı yarım arşındır. Dokumalardan ahali
şalvar imal eder. Hariç kazalarda ihracat yapılmaktadır.
Hoca veya Yunuscu karyelerinde debbağne mevcut olup sahteyan,meşin
yaparlar. Mecavir kazalarda ihracat vakadır.
Dülgerlik, marangozluk, demircilik, kalaycılık, kunduracılık, yemişçilik,
müstecilik, tenekecilik, berbercilik, kuyumculuk, saatçilik, tüfekçilik, bıçakçılık,
çömlekçilik sanatları da mevcuttur.
AHLÂK VE MAÂRİF :
Ahalisi misafirperverliği, muhtacına muavenetleri ve safiyet-i
ahlakiyeleri ile mümtazdır. Bozkır kazası maarif hususunda pek geri kalmıştır.
Hemen %85 ‘i nimet-i maariften mahrumdur. Mekatib-i mevcude kazanın cesameti ve
nüfusunun kisretiyle gayr-i mütenasiptir. Kurrada etfal köylü tarafından
ücretle tutulmuş imamlar tarafından tedris olunmaktadır. Bir sene zarfında
müddet-i tedris iki-üç aydır.
ANANÂT :
Bazı kurrada düğünlerde tabanca ve tüfek atmak adeti vardır. İzdivaç
hususunda erkek tarafı akrabasından iki-üç kişiyi tevsit ederek kızın hanesine
gönderir. Ve kızın velisine teklifte bulunur. Her ne kadar kız tarafı razı olsa
da birinci defasında mülahaza olunacağı cevabıyla nazikane ret edilir. İkinci
veya üçüncü müracaatta söz kesilir. Söz almaya giden ve dünür tanımı verilen
zevata yemek yedirdikten sonra gideceklerinde ağız tadı namıyla bir kıyye şeker
oğlan tarafına gönderilir. Ve bilahare oğlan tarafından da ziynet altını küpe
gibi hediyeler irsaliyle namz-ı dülkari icra edilir. Ve dört ay ile bir sene
arasında düğün yapılır. Ve düğün için derece-i servete göre beş yüz kuruştan üç
bin kuruşa kadar masraf ihtiyar edilir.
HALKIN TABABETE KARŞI VAZİYETİ : İtikadât-ı Batıle
Her ne hastalık olursa olsun ahali kendilerince ‘’Ocak’’ tabir ettikleri
tekkelere gitmekte ve aldıkları nüshaları boyunlarına takmaktadırlar. Halkın
tababete karşı rağbet ve inhimakı hemen hiç yok gibidir. Mezkûr kazanın
teşkilatından yani yetmiş-seksen seneden beri bu kazaya ancak üç tabip tayin
edilmiştir. Bu üç tabibin müddet-i memuriyeti mecmuan dokuz-on senedir.
Buna ahalinin de koca karı ilaçları isti’maline inhimakı pek ziyadedir.
Humma ile müterafik hastalıklar da hastalar on iki saat boğazlarına kadar keçi
veya koyun derisi içinde bırakırlar. Göz hastalıklarında eski gümüş bir parayı
bir ip ile bağlayıp gözün önüne sararlar.
NEZAFETE RİAYET :
Gerek kasaba ve gerek kurra ahalisinin nezafete riayetleri pek cüz-idir.
AHALİNİN BÜNYECE TEŞKİLATI :
Karaviran gölü civarındaki kurra ahalisi malareya neticesi zayıf bünye ve
cılız dağlık arazide bulunanlar kuvve-i bünye ve sağlamdır.
MÜESSESÂT-I SIHHİYE :
Kazada hastane, dispanser ve eczane gibi müessesat yoktur.
MEKTEP VE MEDÂRİS :
Merkez kazada biri zekura diğeri inasa mahsus iki mektep ile harap bir
medrese mevcuttur. Medresenin yeniden inşasına mübaşeret edilmiş ise de ahval-ı
hazıra dolayısıyla ikmal edilememiştir. Kaza dahilinde mukaddema yirmi dört
adet medrese mevcut imiş ise de elyevm cümlesi harap ve bi nişandır.
HAN, HAMAM, FABRİKA :
2 harap han olup hamam ve fabrika yoktur.
MEBANİNİN TARZ-I MİMARİSİ :
Merkez kasabada birkaç bina müstesna olmak üzere kasaba ve kurra evleri
gelişi güzel inşa edilmiştir. Köyler ekseriyetle dağtepelerinde ve
yamaçlarındadır.
EMÂKİN-İ UMUMİYE :
Kasabada hükümet konağı ahz-i asker binası, belediye ve reji daireleri
vardır.
HELALARIN ŞEKLİ: Mecarı Var Mıdır, Çukur Mudur, Şekli Tahliyesi
Helalar kısmen çukur kısmen açıktadır.
Merkez kazada iki-üç metre kazılmış ve üzeri örtülmüş çukurlar varsa da
kurrada bu da yoktur.
KABRİSTANLAR : Mevkii ve Vaziyet-i Coğrafyası
Ufak tepecikler ve yamaçlarda olup köylere mesafeleri yüz elli ve üç yüz
metredir. Nefs-i Seristad kasabasında iki adet İslam ve Rum anasırına mahsus
bir ki cem’an üç adet mekabir mevcut olup mekabir-i İslamiyenin birisi şehrin
cenup tarafında ve beş dakika mesafede ve derunu ağaç ile müzeyyen ve diğeri dahi
kasabanın garp tarafına ve bir metre irtifaında etrafı duvar ile çevrilmiştir.
BATAKLIKLAR : Mevkii,Vasatı,Esbab-ı Kurutulması Hakkında Mutalaat
Kaza dahilinde Karaviran gölünün civarından gayr-i mahallede bataklık yok
ise de nefs-i Seristâd kasabasından mürur eden Çarşata çayı mecrasının gayr-ı
muntazam bulunmasından dolayı ilkbaharda ve güz mevsimlerinde bir kısım araziyi
istila ederek ufak bataklıkların teşkiline sebep olmaktadır.
İÇİLEN SULAR : Menba’ı , Nehir, Kuyu (Suların Suret-i İsalesi) , Evsaf-ı
Hükmiye , Kimyeviye ve Sıhhiyesi
Kasaba ve kurrada ekseriyet itibarıyla içilen sular menba sularıdır.
Bunlar könik ve avgın vasıtasıyla çeşmelere isale edilmektedir. Kasabada bir kaç
kuyunun suyu dahi isti’mal olunmaktadır. Ahali dere ve çay sularını içmezler, idare-i
ve beytiyyede kullanırlar.
EMERÂZ-I MU’TADE VE BELDE : Mevsim hastalıkları
Kışın tarik-ı teneffüsiye ye ait iltihap kasabat haza ve zatürre yaz
mevsiminde merkez kaza ile kurrada ve bilhassa Karaviran gölü civarındaki
köylerde sıtma icra-i hüküm eyler ve tahribat yapar.
FRENGİ : Fuhuş
Üç seneden beri yirmi yedi frengi vukuatı görülmüş bunların ikisi
hastalığı fahişe kadından diğerleri askerden gelen zevclerden almışlardır. On
beş sene evvel kazada frenginin mevcut olmadığı mütevatiren söylenmektedir.
HUMMA, MALAREYA :
Karaviran gölü civarındaki kurra ile merkez kazada tahribat yapmaktadır.
VEREM :
Bu hastalık kazada hemen hiç mevcut değil gibidir. Üç sene zarfında
nasur-i azami dereni ve zahame-i akidat-ı lenfaviyeden üç kişi vefat etmiştir.
ÇİÇEK :
Bu sene çiçekten Otan, Dolmanlar, Kiraz karyelerinde musab görülmüş ve buralarda
Konya kazasına tabi’ Hâdim nahiyesinden sirayet etmiştir.
TEVELLÜDÂT VEFAYÂT NİSBETİ :
Etfalde Vefayât
Beş- altı seneden beri ahvalin tevellüt eylediği sefalet yüzünden
vefayatın tevellüdata nispeti ma teessüf fazladır. Etfaldeki vefayat ise %40
nispetindedir. Çünkü halkın ta’diye etfal emrinde malumatı yoktur.
MALUMAT-I TARİHİYE :
Bozkır kazasının ehemmiyet-i tarihiyesi yoktur. Mukaddima müdürlükle
idare olunmakta iken adet-i kurra ve miktar-ı nüfusun kisretine binaen 1286
Rumi tarihinde kazaya tahvil edilmiştir.
ASÂR-I ATİKA :
Bozkır kazasında asar-ı akikadan Ulupınar karyesi civarında dağ üzerinde
Zengibar namıyla taş kale harabeleri mevcuttur. Mezkûr kalenin bazı aksamı
sağlam olduğu gibi civarında oyma, lahitler içinde topraktan bardak ve elvan
renkte camdan mmul şişeler bulunmaktadır. Kalenin ne kadar sene evvel inşa
edildiğine ve hangi hükümdar ait olduğuna dair bir malumat desteris
olunamamıştır. Ve yine kazanın Holuslar karyesi civarında bağlar arasında bazı
ibniye harabesiyle kesme taşlar ve yeraltında lahitlere tesadüf olunmaktadır.
Bu lahitler derununda dahi balada beyan olunan bir derenin kenarlarında ara
sıra üzerleri resimli ve yunanca yazılı altın meskûkât bulunmaktadır.
ZİYARETGÂH, MEKÂBİR :
Bozkır kazasının Otan karyesinde metfun Ömer’el Faruk sülalesine mensup
Şeyh Taiys hazretleri ve Dumlu karyesinde medfun Ebubekir’es-Sıddık neslinden
Şeyh Bayram Seyidi hazretleri ve Karacaardıç karyesinde medfun İmam Ali
keramullah vech sülalesine mensup Şeyh Bedrettin İbn-i Halil hazretleri ve
Erdoğan karyesi kabristanında medfun Hazreti Osman neslinden Şeyh Mehmet
Celalettin hazretlerinin müdeffin-i mübarekeleri olup cümlesi ziyaretgâh havas
ve avamdır. Zevat-ı müşarunileyhimden ancak Şeyh Bedrettin hazretlerinin
nesline müş’ir 899 tarihinde tahrir edilmiş bir şecere vardır. Diğerlerinin
tarih-i vefatlarına dair bir vesika elde edilememiştir.
Yorumlar