ŞEYH EŞREF b. AHMED FÜTÜVVETNAMESİ

ŞEYH EŞREF b. AHMED FÜTÜVVETNAMESİ

 

Fütüvvetname,“Fâ’ilâtn, Fâ’ilâtün, Fâilün” vezninde yazılmış olup 444 beyitten meydana gelmektedir. XV.yüz yılın ilk yarısında telif edildiği tahmin edilmektedir.

                Müellif eserde; iyiliğe yönelmeyi, gafleti bırakmayı öğütler. Aklı nefsin arzularını bırakıp hak yola girmenin gerekliliğini anlatır. Aklı ile nefsi arasındaki münakaşayı hikâye ederek nasihatlerde bulunur. Nefsin isteklerinden fayda gelmeyeceğini anlayarak tartışmaya son verir.Sıkıntılarını gidermek için gezmeye çıkar. Bu arada bir ihtiyarla arasında geçen diyaloğu anlatır. Bu diyalogda da önemli öğütlerde bulunur; Dış görünüşün önemli olmadığını, asıl güzelliğin insanın iç dünyasında olması üzerinde durur. Er olmak isteyenlerin öncelikle iç fethini yapması esastır. Erin sözü, sohbetiyle gönüller mamur olur. Kendisi için ne dilerse başkaları aynı şeyleri ister. İlim öğrenmenin ve ilmiyle amel etmenin önemine değinir. Bu hususlara riayet etmeyenleri de tenkit ederek eser sona erer.

Kaynakça:

Şeyh Eşref b. Ahmed, Fütüvvetname,(yay. O. Bilgin), İstanbul 1992, s. V-VI.

Bekir ŞAHİN