FÜTÜVVETNÂMEY-İ SEYYİT

FÜTÜVVETNÂMEY-İ SEYYİT

Yedi sayfa olan bu Fütüvvetname nazım şeklinde yazılmış bir mesnevi ile bir kasideden oluşur. Mesnevi bölümü 62, kaside bölümü 44 beyittir. Kasidenin sonuncu beytinde XII. yüzyılın sonu ve XIII. yüzyılınbaşında Ahilik teşkilatına girmiş bir şair kendi mahlası ile "Seyyid" ismini kullanır. Bunun için Fütüvvetnamenin XII-XIII. Yüzyılarasına ait olduğu sanılmaktadır.

Fütüvvetnamenin başlangıcında hadis olduğu söylenilen şurivayete yer verilir; "Sehavetli Ahi cehennem ateşine, cimri ve eli sıkı ise cennete giremeyecektir"; Bu Fütüvvetnamenin asıl konusu Ahilerin ahlak kanunları hakkındadır ve burada Fütüvveti, Allah'ın Hz. peygamberin bağışladığı, gökten inen nur ve o nurun da müminlerin emiri Hz. Ali olduğu yazılır. İran sahasında yazıldığı için şii etkisiyle yer verildiği düşünülebilir.

Fütüvvetnamenin beyitlerinin çoğu belirsiz, şiir kaideleri açısından zayıf, hatta okunamaz haldedir. Kitabın müstensihi bu risalenin diğer bir nüshasını elde edemediği için bazı yerleri kıyaslama yolu ile kendisi düzeltme yoluna gitmiş, metin içinde Fütüvvetin şerhi ve alametleri hakkında açıklamalara yer vermiştir. Bu manzum Fütüvvetname yedi sayfadır.

Bekir ŞAHİN

KAYNAKÇA

^{Ziver Hüseyinova, “Fars Edebiyatı’nda Ahilik”  Ahilik Uluslararası Sempozyumu, “Kalite Merkezli Bir Yaşam”, Kayseri 2011, s.30.}