YİĞİT DÜŞTÜĞÜ YERDEN KALKAR

Bekir ŞAHİN

Meşkalelerimizin, meşguliyetlerimizin arttığı, imkanlarımızın genişlediği, maddi refahın zirveye taşındığı bir dünyada yaşıyoruz.

      Evlerimiz Kisra'nın saraylarına döndü. Yaşam alanlarımız köhnelikten kurtuldu, evlerimiz cilalı odunlarla doldu, sofralarımız cilalı hamurlarla süslenir oldu.Ümitlerimiz arzuya, hemde daima artan bir arzuya hatta, hırsa dönüştü.               Genişleyen imkanlarımız hassasiyetlerimizi köreltti, duygularımızı, hissiyatları mızı yok etmeye başladı.

        Göz yaşıyla yıkanan gönüllerin yerini paslanmış yürekler işkal etti.Ümitlerin yerini karamsarlık ve gelecek endişesi kapladı.İman ve idealin, öncüleri ve sözcüleri görülmez ve duyulmaz oldu.Hakikatin sesine kulaklar tıkandı. Anlamsız ve yabancı bir güncelin önününde sürüklenmeye başlanıldı.İç dünyalarımızda medeniyet tasavvurumuz adına ne varsa yok olmaya yüz tuttu. Medeniyetimizin temel değerlerinden kuşku duyar olduk.Bu kuşku, bu medeniyet dairesinden vaz- geçmeye, teknoloji yönünden ileri  medeniyet dairesine intisap etme fikrine dönüştü. Bu ikilemler içinde inandıklarımızı yaşayamamaya, yaşantılarımıza göre inanma başlanıldı.

         Ancak, ümitsiz de değiliz. Gayp alemine iman etmiş bir kültürün nesli olarak; bizi biz yapan değerlerle yoğrulmanın, tekrar öze dönmenin zamanının geldiğine, imkanların da oluştuğuna  inanıyoruz.

      Çağın güzellik ve estetik anlayışı değişse de  insanın mutlak güzelliğe olan mecburiyeti asla değişmeyecektir. Çünkü insan hangi ahval ve şerait içinde olursa olsun mutlak güzelliğin meftunu ve meczubudur.

          Diken battığı terden çıkacak, yiğit düştüğü yerden kalkacaktır. Bu büyük ve derin yozlaşmanın çaresi öze dönüştür.

          İşimiz davalı değil muhabbetli olmaktır. İnsanlara gönül kırmayı değil yapmayı, öldürmeyi değil, diriltmeyi öğretmektir. Çünkü gönül gayb aleminin tecelligahıdır.

         Haydin hep beraber; ayırmadın, kayırmadan , buyurmadan öze dönmeye.....Yeniden rütbesiz, âlâyişsiz, hiç bir şeye talip olmayan, mütevazı ve mütevekkil bir tavırla....